22 Mayıs 1959 yılında Manchester’da dünyaya gelen Steven Patrick Morrissey, çocukluk yıllarını kitaplarının içinde geçirdi. Kendi deyimiyle bir çocuk olarak her şeyi küçük görüyordu. Morrissey’in edindiği ilk albüm ise altı yaşında aldığı Marianne Faithfull’a ait olan “Come Stay With Me”ydi. Morrissey henüz 7 yaşındayken Moors Murders olarak kayıtlara geçen Myra Hindley ve Ian Brady tarafından bir kaç çocuk vahşice öldürülüp Lancashire düzlüğüne gömüldü. (Kasım 1963 – Ekim 1965) Bu olaydan oldukça etkilenen Morrissey ilerleyen yıllarda ‘Suffer Little Children’ adındaki parçayı yazdı. Morrissey’i etkileyen bir başka olayda anne ve babasının ayrılması olmuştu. Gençlik yıllarında kütüphaneci olan annesiyle birlikte geçiren Morrissey herhangi bir akademik kariyer yapmadan okuldan ayrılmaya karar verdi ve altı yıl boyunca kendi imkanlarıyla yaşamaya çalıştı. İşte bu dönemde, yani 70’lerde Manchester’da işsizken sık sık gazete ve degilere müzik yazıları yazıyordu. Bu dönemde (18 yaşında) New York Dolls Fan Klübü başkanı olup, onlar hakkında bir kitapçık hazırladı. Onun idolleri ya ölmüş ya da tartışmaya açık ve hatta genelde her iki özelliği de taşıyan sanatçılardı. Morrisey hakkında söylenmesi gereken önemli detaylardan bir diğeri ise ‘James Dean Is Not Dead’ başlığıyla yazdığı makalesi oldu. Hayata geçiremediği diğer iki projesinden biri bayan gruplar bir diğeri ise meşhur olmamış film starları hakkındaydı. Bu sırada Morrissey solist olarak başarısız girişimlerde bulunuyordu.
1970’li yılların başında Morrissey ilk grubu Wild Ram’e katıldı. Grubun adı daha sonra Not Sensibles, ardından Ed Banger ve son olarakta Nosebleeds olarak değişti. Bu grupta vokalist Eddie Garrity, gitarda da Vini Reilley bulunuyordu. 1977 yılında Garrity ve Reilley gruptan ayrıldı Morriseey’de mikrofonu eline aldı. Adlarını Nosebleeds olarak değiştiren grupta bas gitarda Pete Crooks, bateride Toby ve gitarda da daha sonra Cult’ın üyesi olacak Billy Duffy bulunuyordu.
1982 yılında Morrissey, Wythenshawe’in gitaristi (daha sonra soyadı Marr olacak) Johnny Maher’le yakınlaşmaya başladı. O sırada Marr bir giysi dükkanında çalışıyor ve bestelerine şarkı sözü yazacak bir kişi arıyordu. İkili kısa bir süre sonra bir araya gelip parçaları ortaya çıkarmaya başladı. Başta yaptıkları parçaları diğer sanatçılara satıp para kazanmayı düşünen ikili kısa bir süre sonra kararlarından vazgeçtiler ve aralarına aldıkları diğer iki kişi Andy Rourke veMike Joyce’la birlikte bir grup kurdular. Bu grup 80’li yılların en önemli gruplarından biri olan Smiths’di.
Morrissey’in başarılı şarkı sözleri ve güçlü kişiliği onu benzerlerinden ayıran bir pop karakteri haline getirdi.Grubun ilk single’ı ‘Hand In Glove’, 1983 yılının Mayıs’ında yayınlandı. Aynı yılın Ekim’ine kadar herhangi kaydadeğer bir çalışmaları ise olmadı, ta ki üçüncü single’ları ‘This Charming Man’i piyasaya sürene kadar. Bu parça küçük bir plak şirketi (grubun plak şirketi Rough Trade’di) çıkan ve en fazla satış yapan single olma özelliğini yakaladı.
1984 yılında grubun ilk albümü “The Smiths” piyasaya çıktı. Gruptan beklenen çok fazla olduğu için albüm aslında hayalkırıklığı yarattı. Kimi kaynaklara göre albümden çıkan ‘Heaven Knows I’m Miserable Now’ single’ı olmasaydı Smiths’in ömrü çok kısa sürecekti. Single’ın b yüzünde yer alan ‘Suffer Little Children’ Morrissey’in çocukken çok etkilendiği Moors Murders olayında öldürülen çocuklar üzerine yazdığı parça yüzünden medya kısa bir sürede grubun katil yanlısı olduğu fikrini ortaya attı. Smiths’in adı yine gündeme gelmişti fakat daha da önemlisi Smiths İngiltere’nin en önemli gruplarından biri olma yolunda ilerliyordu. Grubun adının neden Smiths olduğu hakkında bir çok hikaye var. Fakat belkide en etkileyicisi; Moors Murderers olaylarının zanlılarını polise ihbar eden David Smith’in daha sonra zanlılardan Ian Brady tarafından “Seni yakalayacağım Smith” diyerek tehdit edilmesi üzerine olanıdır.
Grup ilerleyen yıllarda “Meat ıs Murder” ve “The Queen Is Dead” adındaki albümlerini de piyasaya sürdü. Smiths’in dördüncü albümü ise “Strangeways Here We Come” adını taşıyordu. O ana kadar her şey yolunda gibi gözüküyordu bu olumlu tavır Marr’ın aniden gruptan ayrılmaya karar vermesine kadar sürdü. Böylece Smiths, 1987 yılında dağıldı. Morrissey’in ise bu dakikadan sonra solo kariyeri başladı.
Hiç kimse Morrissey’in tek başına bu yolda devam edebileceğini düşünmüyordu fakat o şarkı sözlerini yazmaya ve Smiths’in uzun dönemden beri prodüktörü olan Steven Street’le çalışmaya devam etti. Street; Morrissey’in yazdığı yeni parçaları bir araya getirdi ve ona yeni bir gitarist, Vini Reilly’i buldu. Morrissey’in geleceği hakkında şüpheleri olanların fikri ilk single ‘Suedehead’ piyasaya çıktığı anda değişti. Büyük bir başarı sağlayan single İngiltere Müzik Listeleri’nde 5 numaraya kadar yükseldi. Sanatçının ilk solo albümü ise 1988 yılının Mart’ında çıkan “Viva Hate” oldu ve bu defa listelerde bir numaraya kadar yükseldi. Albümün adı aslında önce “Education In Reverse” olacaktı fakat bu isim Morrissey’in grubun dağılmasından sonra hissettikleri doğrultusunda “Viva Hate” olarak değişti.
Yakaladığı başarıya rağmen Morrissey, Smiths’i tekrar bir araya getirmek istiyordu. Bu isteği ancak Smiths’in bir veda konseri niteliğinde yaptığı performans olabildi. Bu; 22 Aralık 1988’de Morrissey’in; Andy Rourke, Mike Joyce ve Craig Gannon’la birlikte 1700 seyirciye verdiği konserdi. Bir sonraki yıl peşinden bir çok sorunu da getirdi. Çıkardığı ‘The Last Famous International Playboys’ ve ‘Interesting Drug’ın yanısıra Morrissey kendisinden beklenileni veremiyordu.
1989 yılında Street’le Morrissey’in yolları ayrıldı ve sanatçı kısa bir süre sonra ‘Quija Board, Quija Board’ single’ını piyasaya sürdü. Morrissey kariyerinin en kötü dönemlerini yaşıyordu tüm çekiciliğine rağmen single ancak 18 numaraya kadar yükselebildi. Smiths’i karakterize eden finansal tartışmalar ve bütçedeki değişimler Morrissey’i solist olarak devam etmeye yöneltti. Basın bütün ilgisini ona yönlendirdi ve neredeyse her gün gazete ve dergilerde Morrissey hakkında yazılar yayımlanmaya başladı.
Bir süre sonra Morrissey basınla olan tüm bağlantılarını kesip yeni albümü üzerinde çalışmaya başladı. Yeni albüm Bona Drag ertlendi ve hatta iptal edildi, bununla birlikte “Bona Drag” ismi sanatçının daha önce yayınlanmamış ve b-side parçalarının toplamı olan albüme verildi. İlerleyen tarihlerde yayınladığı ‘November Spawned a Monster’ ve ‘Piccadilly Palare’yle edindiği yeni sound sanatçının hayranları tarafından büyük başarı olarak nitelendirildi. Morrisey’in sonradan yaptığı açıklamalara göre ‘November Spawned A Monster’ onun en gurur duyduğu çalışmasıydı. Parça tekerlekli bir sandalyeye mahkum olan çirkin, deformasyona uğramış hiç sevilmeyen bir çocuk hakkındaydı. Morrissey’e göre bu parça o ana kadar yapmış olduğu en doğru şekilde kendini ifade edebildiği çalışmaydı.
1991 yılının Mart’ında Morrissey, uzun zamandan beri beklenen bir sonraki albümü “Kill Unckle”ı piyasaya sürdü. Albümün adını Morrissey, konusu 12 yaşındaki bir çocuğun ona kalan mirasın ardından açgözlü amcasından kendini koruma çabalarını anlatan 60’lı yılların filmlerinden “Let’s Kill Uncle”dan esinlenerek ortaya çıkarmıştı. Bu defa sanatçıya gitarist Mark Nevin eşlik ediyordu. Prodüktörlüğü Clive Langer ve Alan Winstanley tarafından yapılan albümün yumuşak bir sound’u vardı. Morrissey; Boz Boorer ve Manchester’lı yerel bir grup olan Memphis Sinner’ın elemanlarıyla birlikte 1999 yılında turneye çıktı.
Memphis Sinner’ın enerjisi ve hevesi Morrissey’in bir sonraki stüdyo çalışmalarına da yön verdi. Çalışmanın sonucu ise 50’lilerin rockabilly ve 70’li yılların glam rock’ıyla süslenmiş olan 1992 yılının Temmuz’unda piyasaya çıkan “Your Arsenal” oldu. Basın yine albüme karşı positif tavrını korudu, Your Arsenal; Amerika’da grammy’lere aday gösterildi ve Morrissey’in en fazla satış grafiğine ulaşan albümü oldu.
Fakat, ‘The National Front Disco’ parçası fazla milliyetçi olarak yorumlanınca ve medya Morrissey’i ırkçı ve bağnaz olarak değerlendirince işler de kötüye gitmeye başladı. Nitekim Morrissey’le 2001 yılında Q Dergisinde yapılan röportajda kendinizle ilgi duyduğunuz en tuhaf hikaye nedir diye sorulduğunda, benim ırkçı olduğum konusunda çıkan söylentilerdir diye cevap verdi. Bu arada tekrar birleşen Madness’ın alt grubu olduğu canlı performans için hazırlanan Britanya Bayraklarıyla süslenmiş Morrissey görüntüsü, bir de “Bengali In Platforms” ve “National Front Disco” gibi parça isimleriyle birleşince medya, sanatçının “İngilizlilik” girişimlerine karşı geniş çaplı bir tartışma başlattı. Bu da yetmiyormuş gibi Morrissey’in iki çok yakın arkadaşı öldü. ‘Morrissey and Marr’ adındaki biyografi niteliğindeki kitapta yine aynı sene piyasaya çıktı. Kitapta Smiths’in dağılmasının sebebi olarak Morrissey’in egosu ve kibiri gösterildi.
Bir sonraki albüm olan Paris’te verilen konserin canlı kayıtlardan oluşan “Beethoven Was Deaf” sadece iki hafta listelerde kalabildi. Bu üzücü bir düşüştü. Bu arada Morrissey Amerika’da Smiths hayranları dışında takipçiler de kazanmaya başladı. Bu da İngilteredeki eleştirmenlerin Morrissey’in sonunun geldiğini savunduğu zamanda ortaya çıkabilecek en önemli gelişmeydi.
Bütün bu olaylara rağmen Morrissey 1994 yılında “Vauxhall And I” adındaki yeni albümünü piyasaya sürdü. Bu albüm aynı zamanda sanatçının en önemli albümlerinden biri olarak kabul edildi nitekim adı eski bir İngiliz filmi olan ‘Withnail And I’dan yola çıkarak koyulan “Vauxhall And I” listelerde bir numaraya kadar yükseldi. Albümden çıkan ‘The More You Ignore Me The Closer I Get’ ise en fazla satış yapan single özelliğine sahip oldu.
“Vauxhall And I”, tartışmalara sebep olan toplama albümü “The World Of Morrissey”i saymayacak olursak sanatçının EMI/HMV Plak Şirketinden çıkan son albümü oldu. Morrissey daha sonra BGM Plak Şirketiyle anlaşma imzaladı ki onlarda eski bir label olan RCA’yi tekrar gün ışığına çıkartmaya karar vermişlerdi.
Bu dönem “Sothpaw Grammer” albümünün ilk şarkısı 11 dakikalık ‘The Teachers Are Afraid Of The Pupils’le açılıyordu. Bu parça Smiths’in ‘The Headmaster Ritual’ parçasının güncelleşmiş versiyonuydu. Parça öğretmenlerin kurbanlar üzerindeki etkisini anlatıyordu. Eleştirmenler albüm hakkında pek de olumlu düşünmüyordu bir kaç hafta sonra ise albüm hem listelerden hem de insanların akıllarından silindi.
Morrissey Mike Joyce’un ettiği hak taleplerine rağmen uzun süre listelerde kalmayı başaran 1997 yılı çıkışlı albümle tekrar geri döndü. Morrissey ve Marr arasındaki anlaşmazlık mahkemeye taşındı. Bütün bu olaylara rağmen Morrissey, Joyce ve Rourke’a saldırı olduğu öne sürülen parçanın albümden çıkarılmasına dair kendisine gelen tepkilere rağmen “Maladjusted” albümünü yeni plak şirketi Island Records’tan piyasaya sürdü.
“Suedehead – The Best of Morrissey” ise sanatçının Parlophone Plak Şirketi’nden çıkartmış olduğu single’ların toplaması niteliğindeydi. “My Early Burglary Years”da ise ender bulunan parçalar bulunuyordu. Bu parçalar arasında ‘Michael Bones’ ve ‘At Amber’in yanı sıra ‘Cosmic Dancer’ın yarım dakika kısaltılmış yeni versiyonu da bulunuyordu. Morrissey’in single’ları ise “The Cd Singles 88-91” ki bu cd’de ‘Suedehead’ ve ‘Everyday ıs Like Sunday’ gibi parçalarda bulunuyordu ve “The Cd Singles 91 – 95” albümlerinde toplandı.
“The Best of Morrissey” ise sanatçının farklı albümlerinden seçilmiş olan 21 parçadan oluşuyordu.
Mesaj Sayısı
